”ฉันไม่ใช่หนึ่งในพวกที่โกรธและอิจฉาผู้ชาย” ชายคนนั้นบอกว่าเขาบอกชายอีกคนหนึ่งทางโทรศัพท์
ในขณะที่พยายามรวบรวมข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับแฟนสาวของเขา แน่นอนว่าผู้ชายคนนี้ – คนที่อ้างว่าเขาไม่ใช่แฟนที่โกรธหรืออิจฉา – พบว่าชายอีกคนหนึ่งรู้จักแฟนสาวของเขาหลังจากติดต่อแฟนเก่าของแฟนสาวคนหนึ่ง เขาสามารถรับข้อมูลการติดต่อของแฟนเก่าหลังจากที่เขาใช้คอมพิวเตอร์ของตัวเองด้วยโปรแกรมที่จะบันทึกการกดแป้นพิมพ์ของผู้ใช้ จากนั้นเขายังสามารถรับรหัสผ่านอีเมลของเธอซึ่งเขาเคยค้นหาว่าใครเป็นแฟนสาวที่กําลังสื่อสารออนไลน์
กล่าวอีกนัยหนึ่งคริสโตเฟอร์เคิร์กแม้จะมีการประท้วงของเขาแต่ฟังดูเหมือนประเภทอิจฉา เขาปกปิดมันด้วยรอยยิ้มและภาษากายที่อ้าปากค้างในขณะที่เขาเล่าเรื่องส่วนนี้ แต่วิธีที่เขาเล่าเรื่องนี้แตกต่างจากที่เราได้ยินเขาพูดและสิ่งที่เราเรียนรู้ว่าเขาละเว้น
นี่คือสิ่งที่แปลก: “ฉันสัมผัสทุกสิ่งของคุณ” ไม่ได้เกี่ยวกับประสบการณ์ของเคิร์กกับแฟนคนนี้โดยเฉพาะ ก็มันอยู่ในระดับหนึ่งเพราะนั่นคือเรื่องราวที่เคิร์กต้องการจะบอกมากกับ chagrin ของหนึ่งในผู้กํากับร่วมของสารคดี เธอคร่ําครวญว่าเคิร์กเป็นนักแสดงนําในเรื่องของชีวิตของเขา แต่เขาดูเหมือนจะขาดการเล่าเรื่องของตัวเองเกือบทั้งหมดในขณะที่เขาบอก
เรื่องราวที่ผู้กํากับ Maíra Bühler และ Matias Mariani ต้องการบอกเล่าถูกแย่งชิงโดยตัวละครหลักของพวกเขาซึ่งไม่ต้องการบอกเล่าเรื่องราวนั้นโดยเฉพาะ หนึ่งจริงๆไม่สามารถตําหนิพวกเขาสําหรับการถูกเข้าใจผิด เคิร์กสานเส้นด้ายที่งุ่มง่าม – เกี่ยวกับความเข้าใจผิดที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงผิดประเภทเกี่ยวกับความรักที่วางผิดที่เกี่ยวกับความลึกลับของพฤติกรรมของผู้หญิงลึกลับคนนี้ซึ่งเขาเรียกว่า “วี” เท่านั้น
เขามีเสน่ห์อย่างที่เขาบอก แต่ก็มีอย่างอื่นอีก เราจับสักครู่เมื่อดวงตาและอารมณ์ของเขาซึ่งมักจะร่าเริงหรืออดทนดูเหมือนจะมืดลง บางทีนั่นอาจเป็นแค่อคติที่เห็นเขาในห้องเล็ก ๆ ภายในคุกบราซิลที่เขาใช้เวลาพูดคุย ผู้ชายคนนี้มีความลับ และบือเลอร์กับมาเรียนี่ก็อยากไป
วิธีที่พวกเขาพยายามค้นหาความลับนั้นคือความคิดที่แปลกใหม่ที่สุดของภาพยนตร์ ในตอนหนึ่งเคิร์กสั่ง
ให้ผู้สร้างภาพยนตร์ค้นหาคอมพิวเตอร์เครื่องเก่าของเขา ทุกอย่างที่พวกเขาอยากรู้เกี่ยวกับเวลาของเขากับ “V” อยู่บนฮาร์ดไดรฟ์ ผู้กํากับให้สัมภาษณ์กับเคิร์กและการแบ่งประเภทของเพื่อนของเขา (จากโอลิมเปียวอชที่เขาอาศัยอยู่) และครอบครัว (จากบ้านเกิดของเขาในมิชิแกน) ซึ่งทุกคนบอกว่าสิ่งที่มีเสน่ห์ แต่ไร้เดียงสาและใจง่าย แต่เป็นคนดีอย่างแท้จริงที่พวกเขารู้ว่าเขาเป็น บือเลอร์และมาริอานียังนําเสนอการสืบสวนคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นด้วย
หน้าจอเต็มไปด้วยเนื้อหาของจอภาพขณะที่พวกเขาอ่านไฟล์ มีรูปถ่ายและวิดีโอการเดินทางของเขาไปยังโคลอมเบียซึ่งเคิร์กได้พบกับ “V” หลังจากเดินทางไปที่นั่นเพื่อดูฮิปโปของราชายาเสพติด Pablo Escobar และลอสแองเจลิสซึ่ง “V” ใช้เวลาที่ดีกับสุภาพบุรุษชาวเม็กซิกันที่มีอายุมากกว่า ซาวด์แทร็กประกอบด้วยเพลงที่พวกเขาพบในไดเรกทอรีเพลง มีบันทึกการสื่อสารออนไลน์ของเขากับ “V” และผู้ชายคนอื่น ๆ ที่เธอรู้จัก ด้วยเหตุผลบางอย่างมีไฟล์ข้อความเดียวซึ่งมีคําอุปมาที่เป็นอมตะของ Iago ที่อธิบายถึงความหึงหวงในฐานะ “สัตว์ประหลาดตาสีเขียว” แน่นอนว่านั่นเป็นเบาะแสเกี่ยวกับสิ่งที่ทําให้เคิร์กติดคุกหรืออย่างน้อยก็เป็นคนที่เขาเป็นจริงๆแม้จะมีบุคลิกภาพที่เขานําเสนอต่อผู้สร้างภาพยนตร์
มีความรู้สึกโลดโผนของการเล็ดลอดโผนไปยังส่วนเหล่านี้ของภาพยนตร์ในขณะที่เราพยายามที่จะปะติดปะต่อกันไม่เพียง แต่ความลึกลับของ “V” แต่ยังมีความสําคัญอย่างไรที่เรื่องนี้มีต่อสถานะปัจจุบันของเคิร์กในฐานะผู้ต้องขังที่เรือนจําในเซาเปาโล เคิร์กไม่ได้พูดและนั่นทําให้ทุกอย่างน่าหลงใหลมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้กํากับ juxtapose รุ่นของเขาในการติดตามชายคนอื่น ๆ เหล่านั้นด้วยการติดต่อที่โกรธและอิจฉาของเขา
มันสมเหตุสมผลที่เคิร์กจะโคลนหัวใจของเรื่องที่จะขยายความสําคัญของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราเรียนรู้ความจริงเกี่ยวกับการจําคุกของเขา (มันเป็นเรื่องใหญ่ แต่มันก็ไม่ใหญ่เท่าที่ภาพยนตร์ดูเหมือนจะนําเราไปสู่ความเชื่อ) ชายคนนั้นทําข่าวระดับชาติ แต่ก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับอาชญากรรมของเขาเพียงแค่การเล่นตลกที่ซับซ้อนที่เพื่อนดึงเขา
ปัญหาคือว่าจริงๆไม่มีข้อแก้ตัวสําหรับวิธีที่ Bühler และ Mariani ปิดบังการรับรู้ของเราเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้และเหตุผลที่พวกเขาต้องการพูดคุยกับเขาในตอนแรกบันทึกสําหรับความจริงที่ว่ามันให้เรื่องนี้ที่ซับซ้อน แต่ในที่สุดการเล่าเรื่องตื้นด้วยตะขอ ทําไมเคิร์กถึงอยู่ในคุก? คําตอบคือการค้นหาเว็บออกไป – ผู้สร้างภาพยนตร์คนหนึ่งออกไปเพื่อการเปิดเผยการกระทําที่ต่อต้านการผูกขาดและการกระทําที่สาม
การเปิดเผยบอกเราเพียงเล็กน้อยยกเว้นว่าทุกสิ่งที่เราได้ยินจากเคิร์กนั้นไม่สําคัญ (ยกเว้นบางทีความสนใจของเขาในฮิปโปเหล่านั้นซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับเจ้าของเก่ามากกว่าสัตว์ร้ายเอง) หนึ่งได้รับความรู้สึกที่ผู้สร้างภาพยนตร์รู้สึกเล็กน้อยโดยเรื่องของพวกเขาและ “ฉันสัมผัสทุกสิ่งของคุณ” เป็นความพยายามที่จะทําให้เรารู้สึกว่าต่อยของความผิดหวัง ในทางที่มันมีประสิทธิภาพ หนังน่าผิดหวัง
